lunedì 15 settembre 2008

due cuori e una capanna

aeora domenega so 'ndà al matrimonio de un me compagno de università, Ivan Miazzi, detto Bea Vita Miassi. Questo nea foto qua vissin. El ga maridà a Stefania, gran toco de toxa, na specie de valchiria padovana. Lu dal Cristo de Arxareo e ea da Buxine davanti al prete de S. Maria de Piove de Saco. Gran prete tra l'altro.
Sicchè jerimo mi e a Vaentina, Nicoea Mason co a Silvia, Stiv Scarieto co a Sara e Leo Caegaro; parchè el me gavesse invità noialtri e altri no, no o so, ma credo sia parchè semo brava xente. Se presentemo bei fa el soe, tirai a stecheto, lustri come poche volte, co na spissa granda de vedare cossa che saria sucesso. eh gnente. fin che no te conossi el sposo no te poi capire. o ciamavino "bea vita" pa qualcosa: mai pressa, mai pensieri, mai fastidi, mai problemi. un tipo co calma insoma, ma che fa e robe pì imprevedibii, vedi strip co perixoma aea laurea, produssion de saeadi longhi un metro, costrussion de un tergicristaeo pal parabresa del motorin, abitare co do siciliani (Concetto te si el mejo! "Amare le donne, ma dolce il caffè"), metare nea lista nosse na motosega e un banco da lavoro, andar a colloquio de lavoro 'ndove che i fa tochi pa a meclaren co a maietta dea ferari... uno un poco particoeare co a mania dee barxeete sol peo.
fato stà che rivemo in ciesa, lu xe xa dentro, riva a sposa tuta fassà in un bel vestito coeor geato al persego, deto anca roxa antico, bea fal soe e..... a sbara do oci grandi fa na casa: el sposo xe in scarpe da jinastica (naic blu in tinta co a gravata - notare che probabilmente el vestito el xe queo dea foto qua, gnanca uno novo). gnente panico, xera prevedibie. messa beissima, predica mejo che mejo, sposi fantastici, ndemo fora a tirar do risi, ma do parchè xe un fredo dea madona. bon, ndemo magnare... si ma dove xe el posto? segui na machina coi fiochi! parte i sposi in Smart, ripeto in Smart, drio tuti quanti. i sposi no speta nesuni, e un poco aea volta tra un semaforo e un stop perdemo el treno de machine. seguimo queo vestio da maniaco, che però nol vegneva magnare, e rivemo fin a Montegroto, là decidemo che se ghemo persi, se giremo, ciamemo e in qualche maniera rivemo so sto posto a Maserà. i sposi no xe ndati farse e foto, per cui se tacca suito co e danse. alt. xero drio pa dismentegarme che el tuto se svolge sotto el portego de na caxa vecia, ma no restruturà, proprio vecia! no un ristorante o un agriturismo, na casara vecia. xe anca bastansa fredo, i tavoi xe de plastica e streti. e semi in pochi... gavarissimo scomeso el contrario conosendo Ivan. Pochi ma boni, ansi come dixe Mason, me sento onorà de essarghe. Na rosta de antipasti, un primo, un secondo, dolse, cafè e amaro, el tuto condio co un personajo in costume popoeare che conta barxeete onte in diaeto una drio chealtra, un mitra. Mason e a Silvia i sona adiritura i strumenti dea banda. i sposi verxe i regai! roba che no vedevo da un mucio, de soito tra buste e visite mirate a pratica del presente al dì del matrimonio a xe sbrigà. e bomboniere semplicissime, do foto de numero e dopo via, casa.

bon, so tornà casa contento co do pensieri: el primo che xe ancora posibie fare e robe semplici e divertirse un mucio, el secondo che esiste ancora dee toxe bee.

bravi, na benedission.

Nessun commento: